Εγώ ως άνθρωπος

Το όνομα μου είναι Έλενα, ζω και εργάζομαι στην Θεσσαλονίκη. Οι μεγάλες μου αγάπες είναι η φύση και η τέχνη. Η τέχνη με βοηθάει να αντέξω τη ζωή στο άστυ ,γεμίζοντας τη με μαγεία κάτι που στη φύση εισπράττω άμεσα. Η φύση είναι ξεκάθαρα η πιο καθαρή πηγή (προσπαθώ να της μοιάσω) . Για αυτό όταν δεν ταξιδεύω και είμαι στην πόλη ,ζωγραφίζω, χορεύω, γράφω  και ακούω μουσική -και κρατάω κάποιες ώρες στη σιωπή, για να ακούσω το μέσα μου και να ισορροπήσω τους γρήγορους ρυθμούς της μέρας μου. Η τέχνη σε όλες τις μορφές της με κάνει να νοιώθω ελεύθερη.

O τρόπος με τον οποίο βιώνω και μπορώ να περιγράψω τον εαυτό μου θα ήταν ίσως μέσα από χρωματιστά ομόκεντρα δακτυλίδια 🙂 γιατί νοιώθω ότι είμαι ένας σταθερός πυρήνας, που εκφράζεται με συνεχής εναλλασσόμενες ποιότητες μέσα στο χωροχρόνο. Η αίσθηση που έχω στο γραμμικό χρόνο είναι αυτή ενός ταξιδιώτη σε ένα ταξίδι εμπειριών, σκέψεων, συναισθημάτων και επαφών, που όσο προχωράει γυμνώνεται και παράλληλα διευρύνεται. Πιστεύω στο δρόμο σαν αλήθεια μου, στο δρόμο με την έννοια της ροής, αλλά ένας δρόμος είναι η εικόνα μου. Ο δρόμος μου έχει μάθει ότι δεν υπάρχει σταθερό σημείο παρά μια αέναη κίνηση ,που σου δείχνει άπειρες πιθανότητες και προοπτικές. Αγαπώ τη ζωή και όσα περιλαμβάνει, μαζί και τις άπειρες εκφράσεις της. Προχωρώντας αγαπάω όλο και πιο πολλές απ’ αυτές και όλο και πιο δυνατά. Πιστεύω στη μαγεία της στιγμής σαν κάτι τέλειο και αυταπόδεικτο. Πιστεύω ότι μπορείς να έχεις όλες τις πληροφορίες που θα χρειαστείς ποτέ, αν μάθεις τη γλώσσα της ενέργειας. Με συγκινεί η αθωότητα και η αυθεντικότητα. Την αθωότητα την έχω βρει κυρίως στα μάτια των ζώων και των παιδιών. Ψάχνω την επαφή και τη σχέση ως ευκαιρία διεύρυνσης μου.  Με έλκει το θάρρος, η τόλμη και το πάθος. Θαυμάζω τους ανθρώπους που νοιάζονται, που μοιράζονται και που προσπαθούν να γίνουν καλύτεροι. Νομίζω ότι ο πλανήτης μας χρειάζεται περισσότερους τέτοιους ανθρώπους. Πιστεύω ότι αν θέλουμε να προχωρήσουμε πέρα από τεχνολογικές ανακαλύψεις και σε άλλα πεδία αντίληψης σαν είδος, θα πρέπει να ενωθούμε ξανά με τη φύση και μεταξύ μας, γιατί είμαστε οικοσύστημα ,ακόμη κι αν το έχουν ξεχάσει οι άνθρωποι των πόλεων… Πιστεύω στην ισότητα και την ελευθερία. Οργίζομαι όταν αυτό παραβιάζεται.

Κρίνω τους ανθρώπους από τις πράξεις τους. Σέβομαι κάθε επιλογή. Αναγνωρίζω ότι έχω φωτεινά και σκοτεινά κομμάτια στα εσωτερικά μου τοπία, προσωπικά αποδέχομαι όλα τα χρώματά μου αν και ξέρω ότι υπάρχουν άνθρωποι που ιντριγκάρονται από αυτά.(not my problem)

Το αγαπημένο μου αίσθημα είναι ο οργασμός και το δέος. Σέβομαι το ταπεινό και το απλό. Το αγαπημένο μου χρώμα το κόκκινο και όταν το λέω αυτό νοιώθω ότι προδίδω τα άλλα παιδιά μου :). Πιστεύω στην ωμή αλήθεια ως τον πιο σύντομο δρόμο στην επικοινωνία. Πιστεύω ότι ο καθένας ως μονάδα έχει τη δυναμική να επηρεάσει το όλο! πιστεύω στο πέρα από, πιστεύω ότι το ποτήρι δεν έχει σημασία αν είναι μισοάδειο ή μισογεμάτο αλλά το τι θα κάνεις με το νερό που περιέχει. Οραματίζομαι έναν καλύτερο κόσμο χτισμένο στην αλληλεγγύη και την ελευθερία έκφρασης, πονάω με ότι κάνει στη φύση ο άνθρωπος και ειδικά στα ζώα.

Όταν ονειροπολώ με φαντάζομαι να ζω στη φύση χωρίς ρολόγια, χωρίς οικονομικά άγχη και να δημιουργώ ελευθέρα μέσα από τη ροή. Ξέρω ότι αυτό δεν το έχω κάνει ακόμα γιατί θέλω να ταξιδεύω και δεν μπορώ να με φανταστώ κάπου μόνιμα. Αφήνω ανοιχτό το ενδεχόμενο να συναντήσω κάποια στιγμή αυτό που θα μου εμπνεύσει το κάπου μόνιμα και πιστεύω ότι θα το ξέρω μέσα μου όταν θα το συναντήσω. Μέχρι τώρα απολαμβάνω το δρόμο και όλη τη μαγεία και τις ανατροπές που περιλαμβάνει και αγαπάω κάθε λεπτό της διαδρομής! Το σχέδιο μου είναι: κάνε τέχνη αφού αυτό αγαπάς και με τις απολαβές γύρνα τον κόσμο! τόσο απλό, τόσο εγώ 🙂