Εγώ ως εξερευνητής

Δεν μου αρέσει να βάζω ταμπέλες στον εαυτό μου , αλλά αυτό που με χαρακτηρίζει από παιδί είναι η αχόρταγη περιέργειά μου και η ανάγκη μου για το προσωπικό βίωμα, ως τελικό μέτρο του τι θα δεχτώ ως αλήθεια μου. Για να χορτάσω αυτή την ανάγκη μου ,επιδιώκω συνειδητά να υποβάλλω τον εαυτό μου συνεχώς σε νέες συνθήκες ,έξω από τα κουτάκια και τις συνηθισμένες εμπειρίες μου, ώστε αφενός να διευρυνθώ και αφετέρου να γνωρίσω τις αντιδράσεις και τα όριά μου σε διαφορετικές πίστες…

‘Oταν έρχεσαι σε επαφή με το άγνωστο νιώθεις αρχικά το φόβο του νέου, που είναι πολύ εύκολο να σε μπλοκάρει από το λάβεις δράση. Όμως , όπως με όλους τους φόβους,  από τη στιγμή που θα αναγνωρίσεις ότι πρόκειται ακριβώς γι’ αυτό το μηχανισμό, μπορείς πολύ εύκολα να λειτουργήσεις παρά αυτόν και να τον μετασχηματίσεις σε ενθουσιασμό και κινητήριο δύναμη. Όταν μάλιστα αυτό το κάνεις συχνά ,αυτή η διαδικασία σχεδόν αυτοματοποιείται! Η στάση που αποτελεί κλειδί γι’ αυτή την πόρτα ,είναι το να επιτρέπω στον εαυτό μου να κάνει όσα λάθη θέλει και χρειάζεται μαθαίνοντας. Απενοχοποίηση κυρίες και κύριοι! Βάλτε αυτή τη λέξη στη ζωή σας! είναι μεγάλος απελευθερωτής! προσωπικά έχω αποδεχτεί τα λάθη μου σαν απαραίτητο στοιχείο στη διαδικασία μάθησης και νιώθω ελεύθερη να απολαμβάνω την διαδικασία.

Χιουμοριστικά λοιπόν, έχω ονομάσει αυτό το κομμάτι του εαυτού μου Τζακ (από τον Jack Sparrow  (Pirates of the Caribbean) , γιατί το φαντάζομαι σαν πειρατή που σηκώνει το λάβαρό του γελώντας τρανταχτά, καθώς νιώθει ζωντανός ,μόνο όταν ετοιμάζεται να ταξιδέψει στο άγνωστο! Τον λατρεύω αυτόν τον τύπο! με κάνει να αισθάνομαι ζωντανή! ανάβει τη φλόγα μου! Ο αγαπημένος μου τρόπος για να συνδεθώ με τον Τζακ και να τον κρατήσω χαρούμενο είναι να ταξιδεύω όσο περισσότερο μπορώ! Μπορεί ξαφνικά έντεκα η ώρα το βράδυ να πάρω το σάκο μου και τη φωτογραφική μηχανή , “κολλώντας” τα τελευταία μου χρήματα για βενζίνη και να πάω στον Όλυμπο, το αγαπημένο μου βουνό, γιατί ο Τζακ γουστάρει να δει αστέρια και το ξημέρωμα από ψηλά! και έχει πάντα τόσο δίκιο…

Το προηγούμενο επάγγελμα μου ήταν τουριστικός πράκτορας. Τα χρόνια εκείνα είχα την ευκαιρία να ονειρευτώ πολλά νέα μέρη και να οργανώσω περιπέτειες για άλλους ανθρώπους. Όταν αυτό τελείωσε με την απόφασή μου πως δεν μου ταιριάζει η ζωή στο γραφείο και ήρθε η ώρα να αφοσιωθώ στην τέχνη, το κομμάτι αυτό της περιπέτειας έφυγε από τη χώρα του ονείρου και άρχισε να γίνεται ζωή!

Ένα από τα πολλά πράγματα που με εξιτάρει στη σχέση μου με τον Τζακ, είναι το ότι συνεχώς μαθαίνω πόσα λίγα πράγματα χρειάζεσαι πραγματικά για να επιβιώσεις και να είσαι ευτυχισμένος! Αυτό το βίωσα στο πετσί μου ειδικά πέρυσι στο Καμίνο (Camino de Santiago – French Route) όπου επί σαράντα μέρες έκανα πεζοπορία στην Ισπανία ,με όλα μου τα υπάρχοντα σε ένα backpack 8 λίτρων ,χωρίς να αισθανθώ καμία έλλειψη. Το άλλο κομμάτι που με έχει βοηθήσει να εξελίξω ο Jack, είναι το mindset ότι πάντα ότι χρειάζομαι υπάρχει γύρω μου και μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά περίσταση. πχ. ένα κομμάτι πανί (μια σαρόνγκ) μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν ρούχο, σαν πετσέτα, σαν σεντόνι, σαν καπέλο, σαν διαχωριστικό, σαν σκίαστρο, σαν δοχείο μεταφοράς, σαν συνδετικό σχοινί και σαν επίδεσμος. φαντάσου τι μπορείς να κάνεις με ένα ξύλο, με μια πέτρα κλπ. κλπ… μπαίνω στη διαδικασία λοιπόν να σκέφτομαι μινιμαλιστικά και εναλλακτικά.

‘Όταν δεν ταξιδεύω περνάω πάντα ώρες οργανώνοντας ένα άλλο ταξίδι. Είναι σημαντικό να μην το αφήνεις απλά ένα όνειρο, αλλά να το βάλεις κάτω και να το σχεδιάσεις. Να ψάξεις δρομολόγια και διαδρομές, να μελετήσεις χάρτες και οδηγούς, ίσως λίγο τη γλώσσα τη χώρας, την κουλτούρα κλπ. κλπ. Τοv γνωστό ιστότοπο Rome to Rio βάλ’τον στην αρχική σου σελίδα! θα σου αλλάξει τη ζωή χα χα χα! και είναι μύθος το ότι για να ταξιδέψεις χρειάζεσαι πολλά χρήματα. Δεν χρειάζεσαι. Χρειάζεσαι οργάνωση και να κόψεις τις καταναλωτικές σου σπατάλες ,να συνηθίσεις να βάζεις τα χρήματα που θα έδινες π.χ. σε ετοιματζίδικο καφέ ή σε άλλο ένα ρούχο που θα στοιβαχτεί στη ντουλάπα σου ,στο βάζο-κουμπαρά που συμβολίζει το όνειρό σου. Βάλε στο σωστό μέρος την ενέργειά σου (το μάντρα μου). Για μένα κάθε ταξίδι είναι ένα πανεπιστήμιο, και το θεωρώ την πιο σοφή επένδυση στον εαυτό μου και το χρόνο μου.

Ο Τζακ βέβαια υπάρχει και τις άλλες ,τις πιο καθημερινές -ρουτινιάρικες μέρες…κάθε πρωί έχουμε στην ρουτίνα μας μισή ώρα τουλάχιστον για να μάθουμε κάτι καινούριο-είναι ο κανόνας συμβίωσης μας. Κάτι που θα αφορά το καινούριο χόμπι με το οποίο πειραματιζόμαστε αυτόν τον καιρό, μια νέα τεχνική ή ένα νέο υλικό για το έργο που θα πιάσω μετά, ψάχνουμε παρέα νέες μουσικές για το Playlist στο δρόμο που θα έχει κίνηση ή στον απογευματινό περίπατο, παραγγέλνουμε νέα βιβλία ,βλέπουμε βίντεο για τον χειρισμό εργαλείων και μηχανημάτων, δοκιμάζουμε πατέντες, μαθαίνουμε πως να φυτεύουμε και να καλλιεργούμε, μαθαίνουμε video editing διαδικτυακά( ναι ναι ετοιμαζόμαστε να κατακτήσουμε και το YouTube! lol! ), δοκιμάζουμε νέες συνταγές, ότι μας υποτάξει η περιέργεια μας (sky is not the limit) , μέχρι και roller skate μου ζητάει τελευταία στα σαράντα τέσσερα! ότι πει ο Τζακ! Και το πρότζεκτ αυτoύ του ιστότοπου ιδέα του Τζακ ήταν, καθώς δεν έχω καθόλου γνώσεις χειρισμού μιας ιστοσελίδας, ούτε ποτέ είχα ασχοληθεί με το να ψηφιοποιήσω και να οργανώσω το υλικό μου, αλλά θα το μάθουμε μαζί προχωρώντας και θα ταξιδέψουμε και διαδικτυακά όπως φαίνεται!!και έτσι θα μπορέσουμε να μοιραστούμε και μαζί σας το υλικό από τις περιπέτειές μας τις παλιές αλλά και τις νέες που καταστρώνουμε και θα σας αποκαλύψουμε στην πορεία!Και που ξέρεις μπορεί κάποια στιγμή να δω και τη δική σας κυματιστή πειρατική σημαία στην κορυφή του απέναντι βουνού 🙂

Καλά μας ταξίδια λοιπόν και αέρα στα πανιά μας!